Z mądrości Kabały dowiadujemy się, że istnieje jedna, wieczna i doskonała siła, która stworzyła i podtrzymuje rzeczywistość, i że ta siła działa na nas z miłości i miłosierdzia, aby nas rozwinąć do swojego stopnia. Stworzyło nas w jakości przeciwnej do swojej własnej - daje; nasze jest przyjmowaniem – gdzie każdy z nas pragnie służyć sobie sam i w związku z tym z natury nie zgadzamy się z istnieniem jednej siły, ponieważ dostrzegamy kilka różnych i przeciwstawnych sił w ciągłej walce.
Widzimy świat pełen sprzecznych, przeciwstawnych sobie sił. Nie widzimy prawdziwego świata, ponieważ nasza percepcja opiera się na naszej zasadniczej niezgodzie z koncepcją, że istnieje jedna siła, która działa wyłącznie na naszą korzyść. W języku Kabały taka niezgoda nazywa się „jakością osądu”. Gdybyśmy postrzegali prawdziwy świat, wtedy zobaczylibyśmy, że w rzeczywistości istnieje tylko jedna siła miłości i obdarzania, którą Kabała nazywa „cechą miłosierdzia”, i wtedy zobaczylibyśmy, że ta siła działa miłosiernie wobec każdego.
Powodem, dla którego postrzegamy świat jako zachowujący się w oparciu o cechę osądu, tj. regularne słuchanie o strasznych i złych wydarzeniach, jest to, co Kabała nazywa naszym „brakiem korekty”. Oznacza to, że patrzymy na rzeczywistość przez rozbitą soczewkę naszego sprzeciwu wobec jakości miłości i obdarzania. Co więcej, choć z natury jesteśmy przeciwni jakości miłości i obdarzania, musimy przejść proces rozwoju, aby zmienić naszą percepcję: z przemijania, separacji i niekompletności na pogląd, że jedna siła działa w sposób wieczny, doskonały i całościowy. . Następnie, kiedy zakończymy ten proces naprawy, zobaczymy, że tylko jedna siła – miłość i obdarzanie – zamieszkuje świat, i że ta siła jest dobra i działa tylko Dobry.
Jaka zatem powinna być nasza reakcja na doniesienia o zjawiskach negatywnych, czyli o wszelkich wojnach, cierpieniach i kryzysach w skali osobistej, społecznej i globalnej? To nie powinno być napisane, że „mają oczy, a nie widzą, mają uszy, a nie słyszą”. Kiedy widzimy, jak mają miejsce katastrofy, powinniśmy przyznać, że nie dostrzegamy stojącej za tym wszystkim pozytywnej siły miłości, obdarzania i połączenia, a także że chcielibyśmy to dostrzec i zobaczyć, że ostatecznie działa to na naszą korzyść.
Musimy pamiętać, że istnieje dobre źródło działające na świat, które stworzyło wszystko, co jest sprzeczne z jego cechą dobroci, abyśmy mogli się rozwijać i osiągnąć postrzeganie jego jedności, wieczności i doskonałości powyżej.
Dlatego konflikty, zło i nienawiść, które widzimy na świecie, są nieodłączną częścią wielkiego spektaklu teatralnego rozgrywającego się przed nami. Dzięki temu teatrowi możemy osiągnąć umiejętność uznania Opatrzności stojącej za takim przedstawieniem za absolutnie dobrą i życzliwą wobec nas. To gra, w którą zostaliśmy powołani. Takie jest znaczenie „zabawy z wielorybem”, co właśnie robimy, gdy wznosimy się ponad przeciwności w naszej percepcji, aby odkryć jedyną życzliwą siłę kierującą rzeczywistością.
Jednak z jednej strony powinniśmy uważać, aby tej kwestii nie traktować lekko, czyli nie odnosić się do naszego życia jako udawanego i „tylko gry”. Z drugiej strony powinniśmy też uważać, aby nie wpaść w stany intensywnego wysiłku smutek i/lub złość w związku z tym, co dzieje się na świecie. Zamiast tego musimy stale poruszać się pomiędzy tymi dwoma biegunami, w tym, co Kabała nazywa „linią środkową”.
Dlatego powinniśmy przyznać, że rolą zła w świecie jest pokazanie nam, że wszystko jest dobre. Nie bylibyśmy w stanie odczuwać dobroci, miłości, obdarzenia, harmonii, pokoju, szczęścia i pewności siebie bez ich negatywnych odpowiedników. Musimy także dowiedzieć się, w jaki sposób rozwijamy się do ostatecznego celu w naszym życiu, w którym będziemy postrzegać jedną, dobrą i życzliwą siłę.
Okazuje się zatem, że jeśli widzimy zło w świecie, powinniśmy praktykować przeciwne dobre cechy, czyli miłość i obdarzanie, pozytywnie łącząc się ze sobą.
Michael Laitman
Doktor filozofii, profesor ontologii i teorii poznania, jest założycielem i dyrektorem Międzynarodowej Akademii Kabały, Bnei Baruch oraz Instytutu Badań Kabały imienia J. Aszlaga (ARI – Ashlag Research Institute)